Moderne Sprookies

Wim hield van het Utregs dialek. 

 

 

Sneeuwitsie

 

Dur woonde zeuve dwerregies al heul lang bij mekaor

Zes hadde dur un sik, de jongste op zun kin geen haor

Ze ginge houtsies sprokkele in ut Driebergse bos

Ut gas was afgesneeje, dus ze waore zwaor de klos

 

Schiet op, zee Humpie teuge Grump die net un hasjie dee

Want anders misse me straks nog ut foebal op teevee

Ze stapte in hun Daf die op de reutel was gekoch

Maar bij hun huis gekomme nou wat schrokke ze daor toch

 

Daor lee un heel mooi kallegie te luime op de bank

Daor zat van alles op en an haor vellegie was blank

Ik heet Sneeuwitsie zee ze van ut werkuitzendburo

Hebbie un werkster nodig me getuigschrifte zijn zo

 

Die dwergies hielde inspraak over hoe ut lope mos

Sneeuwitsie wier gehuurd voor twintig knaoke en de kos

Ze dee de was de deur uit, haalde rijs bij de chinees

En savus was tur punkmeziek bij un ech discofees

 

De dwergies gonge werreke un heul end van ut huis

Laot niemand binne zeeje ze dur is un hoop gespuis

Okee zee ’t mokkeltsie en haalde sjekkies uit dur tas

En draaide alle plaotsies van Jantsie Iglesias

 

Toe wier dur an de deur geklop daor sting un toverkol

De zee dag keind ik bin gestuurd deur de firma Endemol

Je krijg gratus petat messie luister wat ik zeg

Daor zit wat in daor gaon gelijk je rimpeltsies van weg

 

Ze het ut opgevrete en had ze maor opgelet

De dwerregies die vonde dur voor halluf dod op bed

Toe maokte ze un kissie en ze gonge in de rouw

Zu huilde zeuve daoge lang en toe kwaam dur al gauw

 

Een gozer op zu brommer langs en die is afgestap

En zee wat un gaaf mokkeltsie heijje un natte lap

Die natte lap die hiellup goed daor wier ze wakker op

En was gelijk verlief ook op die knappe nozemkop

 

Ze gonge saome wone in un hele hoge flet

En krege zeuve kindertsies dus alle daoge pret

Die dwerregies die wiere zo nog opa ook kwansuis

En leefde lang en vroluk nog in un verzorgingshuis.

 

Wim Hagemans

 

 

Zeuve geitsies.

 

Dur woonde zeuve geitsies in ut grote Zeisterbos

Toe moedergeit un kwaoie dag gauw naar de lommerd mos

Want moeder was gescheeje de spaorpot die was leeg

Ze had alleen dur bontjas nog waor ze un joet voor kreeg

 

Ze zee teuge de geitsies hou goed de deur op slot

As dan de boze wolluf komp dan komptie voor piet snot

Hardstikke voor mekaor moe beloofde ze allemaol

Ze gonge an ut schudjasse en moe ging an de haol

 

Toe wier dur hard gerammeld en getrokke an de bel

De geitsies riepe lazer op want jou kenne we wel

Ut was die groate wolluf en die riep ope die deur

Ik bin je moeder weet je wel en verder geen gezeur

 

De geitsies riepe nou laot eers je pote maor es zien

Die waore zwart ze zeejje beejje achteluk misschien

De wolluf ging weer pleite met zu staart teuge ze kont

Maor nog nie heulemaal hij liep alleen un blokkie rond

 

Hardstikke voor mekaar zeejje zu allemaol

En ginge schudjasse en de wolluf sting voor paol

Toe hettie weer gerammeld in de avundduisternis

De geitsies riepe flikker op we wete wie ut is

 

De grote wolf die had zu poat gestoke in ut meel

En riep ik bin je moeder en van de honger scheel

De wolluf liet zu poot weer zien die was hardstikke wit

De geitsies riepe goeie soep tis moe die buite zit

 

Toe het die wolluf binne al die geitsies opgeslok

Alleen ut kleinste geitsie nie die dook gauw in de klok

De wolluf is gaon slaope in’t moedergeitehol

En toe die saves thuis kwaam schoot ze van kwaodheid vol

 

Ze het un nijf genome en stak de wolluf dood

De geitsies kwaome dur weer uit de blijdschap die was groot

Toe hadde ze een feessie en waore nie meer bang

Ze bleve bij de moedergeit

Hun hele leve lang.

 

Wim Hagemans (hoe opoe Janse de kinderen voorleest)

Assepoes

 

Dur wassun aordig messie met twee bobbels in dur bloes

Zu hattun kwaoie stiefmoeder en hiette Assepoes

 

En twee haaje van zussies wel heul astrant en lui

Want Assepoes mos altijd werreke in dur ouwe trui

 

Entoe in Februari wasstur een heul groat bal

De mooiste griet mog daor trouwe met Prins Carnaval

 

Die twee krenge van zusters die mochte dur wel heen

Maor Assepoes die schrobbe mos bleef heulemaol alleen

 

Entoe kwaamdur een fee die allus uit der hande trok

En zee:”Maar jij gaot ook met deuze mooie minirok"

 

Opeens stondur een roolsroys voor mettun dure sjuffeur

En optur glaoze schoentsies zo gong ze dur vandeur

 

Ze danste opput bal steeds de lambada met de prins

Die wier hardstikke verlief opdur't was ook een jofel mins

 

Maor toe de klokke taolluf sloege mos zu gauw weer weg

Want anders gongut fout zo hat de goeie fee gezeg

 

Maor indu haas hetzu dur glaoze schoen verlore op de trap

De Prins hattum gevonde dat was juis de goeie grap

 

En oppun dag toe kwaamtie met die schoen die brave man

Alleenig Assepoes die kon dat maotsie vierendertug an

 

Dur zusters droege zesunveertig met pijn. Da's gauw klaar

Dus van jeloersheid sprong de stieffamilie zo maor uitmekaor

 

Prins Carnaval die was vanzelluf baos vannun fabriek

Hij trouwde toe met Assepoes zu woandetoe heul sjiek

 

Zu kreeg un dochter ennun zoon, un wens van rijkelui

En hoefde nooit meer wattu doen in geen ouwe trui.

 

Dit issut einde lieve kindre luister noar wat ik zeg

Werruk steeds hard dan komp de fee die brenk allus tereg.....

 

Wim Hagemans